O pieniądzach w sztuce się nie mówi. „Ja to nie lubię pisać na zamówienie. Najchętniej zamykam się w pokoju i po prostu tworzę.” – miał usłyszeć znajomy młody kompozytor z ust profesora wyższej uczelni muzycznej. Dobrze obrazuje to tradycyjne podejście kompozytorów do pieniędzy jako czegoś brudnego, niegodnego prawdziwej sztuki. Jeśli kompozytor miałby zarabiać na swoim dziele, to raczej przez przypadek i mimochodem.
Tag: Sacrum Profanum
Od profanowania sacrum do Sacrum et Profanum
„Ja do Krakowa jeżdżę tylko na profanum” dowcipnie głosił kiedyś znajomy. Fakt, nazwa krakowskiego festiwalu powstała w czasach, gdy...
Dziennik Sacrum, dziennik Profanum, cz. 7
Różnymi ścieżkami prowadził nas w tym roku festiwal Sacrum Profanum. Ponieważ w większości były to bezpieczne ścieżki, to szczęśliwie...
Dziennik Sacrum, dziennik Profanum, cz. 6
Może robię się sentymentalny, ale podczas tegorocznego Sacrum Profanum lubię wracać do swoich formacyjnych wspomnień z festiwalu. W roku...
Dziennik Sacrum, dziennik Profanum, cz. 5
Jeśli martwiłem się, że ominął mnie inaugurujący Sacrum Profanum koncert Bedroom Community (nie, żeby mnie szczególnie interesował, jednak koncert...
Dziennik Sacrum, dziennik Profanum, cz. 4
Niby na Sacrum Profanum opuściliśmy już bezpieczne wody klasyków awangardy XX wieku, ale z drugiej strony – czy John...
Dziennik Sacrum, dziennik Profanum, cz. 3
Na Sacrum Profanum kontynuujemy nieoczywiste zestawienia, choć tym razem klasycy dwudziestowiecznej awangardy – Iannis Xenakis i Witold Szalonek –...
Dziennik Sacrum, dziennik Profanum, cz. 2
Festiwal Sacrum Profanum kolejnego dnia pokazał, że wciąż „nie boi się ryzyka” i śmiało zestawia klasyków XX i XXI...
Dziennik Sacrum, dziennik Profanum, cz. 1
Zestawienie twórczości klasyka awangardy z utworami młodego polskiego kompozytora (zakładając, że za „młodych” uznajemy wszystkich kompozytorów przed czterdziestką) może...